Objawy źreniczne

Do objawów źrenicznych należy objaw Argylla Robertsona, objaw Adiego, objaw Markusa Gunna, objaw Bella i objaw Hornera.

Objaw Argylla Robertsona


Objaw Argylla Robertsona jest nieprawidłowym odruchem źrenic na światło. Początkowo obie źrenice są takiej samej wielkości, wąskie i zniekształcone. Pod wpływem bodźca świetlnego źrenice nie reagują, są "sztywne". Reakcja na zbieżność i nastawność jest prawidłowa. Objaw ten występuje w przebiegu kiły przebiegającej z zajęciem układu nerwowego, a także cukrzycy, jednak w tym wypadku zwykle po jednej stronie.

Objaw Adiego


Objaw Adiego występuje zwykle jednostronnie. Wyjściowo źrenica jest szeroka i reaguje na bodziec świetlny dopiero po dłuższym oświetleniu. Nieprawidłowość występuje najczęściej przy stanach zapalnych w środkowej części międzymózgowia, uszkodzenia zwoju rzęskowego, nieprawidłowym unerwieniem zwieracza źrenicy, zakażeniem wirusem opryszczki (HSV).

Objaw Markusa Gunna


Objaw Markusa Gunna jest kolejną nieprawidłową reakcją źrenic na światło w postaci osłabionego odruchu w przebiegu pozagałkowego zapalenia nerwu wzrokowego.

Objaw Bella


Objaw Bella, czyli odruch powiekowo-oczny objawia się zwrotem gałek ocznych ku górze podczas badania czynnego zamykania powiek przy otwartych biernie (przytrzymywanych przez badającego) powiekach górnych. Za powstanie objawu odpowiedzialne są mięsień prosty górny i skośny dolny oka unerwiane przez nerw trójdzielny (V) i okoruchowy (III).

Objaw Hornera


Objaw Hornera manifestuje się zwężeniem szpary powiekowej, zwężeniem źrenicy oraz głębszym niż prawidłowe osadzeniem gałki ocznej. Objaw jest rezultatem uszkodzenia drogi współczulnej dla oka.

Ta strona używa plików cookies. więcej informacji.    AKCEPTUJĘ