Nadmierna senność
Mam 21 lat i od długiego czasu borykam się z problemem senności. Prowadzę unormowany tryb dnia. Od poniedziałku do piątku wstaje o 6 rano i idę spać przed 23. Natomiast gdy mam wolny dzień (np. niedziele), jeśli nie wstanę o godzinie 6 rano budzę się dopiero ok godziny 13. Nawet jeśli nastawię budzik to nie wstanę, po prostu go nie słyszę. Bywa tak że znajduje budzik schowany pod poduszką albo w pościeli, choć nie pamiętam żebym go wyłączała i chowała.
Na wykładach zasypiam, albo siedzę jak w amoku z otwartymi oczami, niby nie śpię ale urywa mi się kontakt z rzeczywistością. Nie mogę opanować *klejących* się oczu. Ok godziny 18 słaniam się na nogach, muszę przespać przynajmniej pół godziny-wtedy czuję się dobrze, lecz jeśli nie nastawię budzika , bywa że wstaję dopiero rano o godzinie 6.
Nie mam problemów z zasypianiem, nie mam koszmarów, właściwie to nie pamiętam żadnych snów po przebudzeniu. Niestety nie mogę się skoncentrować na nauce, kiedy wypiję kawę automatycznie zasypiam. działa na mnie jak środek nasenny.
Czy powinnam udać się do neurologa czy może wystarczy zmienić tryb życia? Może to jest jakiś niedobór witamin albo przemęczenie? Dodam że kłopoty z koncentracją i drzemki na zajęciach mam już od ok półtora koku. Nie przejmowałam się tym ponieważ okresy drzemek zdarzały się co jakiś czas ale nie trwały długo (do tygodnia). Od września jest tak codziennie + popołudniowe spanie, sen po kawie itp.
Agnieszka
Zaburzenia snu mogą być izolowanym problemem, nie związanym z innymi chorobami lub też być objawem innych chorób takich jak depresja, bezdech senny zaburzenia lękowe, zespół przewlekłego zmęczenia, niedokrwistość.
Zanim uda się Pani do specjalisty to najpierw najlepiej zmienić trochę styl życia. Niekorzystne są drzemki w ciągu dnia, należy mieć stały rytm dzienny, spanie w nocy w dzień aktywność. Kawa może niestety działać sennie więc trzeba ją odstawić.
Pomocna bywa światłoterapia, czasami solarium lub też malatonina - regulująca rytm dobowy. Jeśli zmiana stylu nie pomoże przez dwa tygodnie to warto udać się do lekarza. Może być neurolog choć preferowałbym psychiatrę. Możliwe że pomoce będzie leczenie farmakologiczne, ale wcześniej warto wykonać podstawowe badania laboratoryjne, jak cukier elektrolity i morfologia. Jeśli nie będzie odchyleń to dalej badanie EEG.
lek. Tomasz Tykocki
Forum Zaburzenia snu
Badania neurologiczne
