Guzy czaszki

Guzy czaszki to nic innego jak guzy tkanki kostnej, które można podzielić na guzy łagodne i złośliwe.

Do zmian łagodnych należą przede wszystkim: kostniak, chrzęstniak i naczyniak, zaś do zmian złośliwych: przerzuty nowotworowe, chrzęstniakomięsak, kostniakomięsak, włókniakomięsak.

Kostniak (łac. osteoma) jest guzem dojrzałym, zbudowanym z korowej warstwy kości. Może występować w obrębie zatok przynosowych, kościach pokrywy czaszki, żuchwie, jamach wyrostków sutkowatych. Zwykle nie daje objawów. Objawy mogą manifestować się, jako bóle głowy, nawracające zapalenie zatok, wytrzeszcz gałki ocznej.

Chrzęstniak (łac. chondroma) jest guzem powstałym z tkanki chrzęstnej kości, z tego względu chrzęstniaki zlokalizowane są w obrębie podstawy czaszki i zatok przynosowych. Mogą objawiać się bólem, bardzo rzadko porażeniem nerwów czaszkowych.

Naczyniak (łac. hemangioma) jest nieprawidłowym rozrostem naczyń krwionośnych. Występuje częściej w obrębie kręgosłupa, rzadziej w kościach pokrywy czaszki. Przy dużych rozmiarach może powodować ból głowy.

Do łagodnych guzów czaszki należą również torbiele, włókniak kostniejący lub niekostniejący czy niektóre przypadki guza olbrzymiokomórkowego.

Chrzęstniakomięsak (łac. chondrosarcoma) to zmiana złośliwa wywodząca się z tkanki chrzęstnej kości. Występuje głównie w kościach podstawy czaszki, zatokach przynosowych, częściej u mężczyzn po 40 rż.

Kostniakomięsak (łac. osteosarcoma) charakteryzuje się dużą złośliwością i występowaniem po 20 rż.

Przerzuty nowotworowe do kości czaszki


Przerzuty nowotworowe do kości czaszki najczęściej lokalizują się w obrębie jej podstawy. Punktem wyjścia zmian pierwotnych są guzy sutka, płuc, gruczołu krokowego, szyi, chłoniaki oraz guzy jamy nosowo-gardłowej. Objawy to ból głowy, zapalenie nerwów obwodowych (neuropatia).

Diagnostyka guzów czaszki


Rozpoznanie guza czaszki opiera się głównie na badaniach obrazowych tj. rentgenodiagnostyka, tomografia komputerowa (CT) oraz pomocniczo rezonansie magnetycznym (MR).

Leczenie guzów czaszki


Podstawą leczenia jest chirurgiczne usunięcie guza, szczególnie dającego objawy kliniczne niekiedy wymagające rekonstrukcji kości. Najwięcej trudności sprawiają zmiany zlokalizowane w podstawie czaszki. W niektórych przypadkach rozważana jest również radioterapia.

Dorota Kozera

Literatura:
1) L.P. Rowland: "Neurologia Merritta", red. H. Kwieciński, A.M. Kamińska.

Ta strona używa plików cookies. więcej informacji.    AKCEPTUJĘ